جمعه, ۲۹ تیر ۱۳۹۷، ۱۰:۴۱ ب.ظ
همین ستاره های کوچک را
انگشت هایم را پشت سرم قفل کرده بودم و آسمان هی می ریخت توی چشم هام.آسمانی که سیاه بود.که ابر داشت.که تو را غرق در شگفتی اش می کرد.
-کجای این آسمان را نگاه می کنی؟کدام سو؟
-همین ستاره های کوچک را.همین ستاره های کوچک را...
چقدر از کودکی ام دلم می خواست که زیر بلندای همین آسمان،که زیر این آرامش محض خداوندی،به خواب روم...
۹۷/۰۴/۲۹
زینب