صبح،یک جور خوبی هوا خوب بود.
از طلوع آفتاب گذشته بود اما،گنجشک ها درست شبیه به دقیقه های پیش از طلوع آفتاب،غوغا می کردند و در هیاهو بودند.
آسمان،ابری-آفتابی بود و تا ابرها کنار می رفتند،آسمان تمامیتِ آبی خود را به نمایش می گذاشت.از آن آبی های پررنگ و پاک.
حس می کردی،انگار بهار فقط دو کوچه با خانه تان فاصله دارد.
حالا ساعت حوالی 15 است و دارد برف می بارد ...
وجوج جیم
خونه تکونی فک کنم با زنبیل نشسته پشت در منتظره درو باز کنی بپره تو
مهر بانو
تا نگاه میکنی گرمای خورشید هم برف ها را مثل ابرهای وزیده پارو میکند به سمت جایی دیگر همین حوالی....
Sara
یاسمن شماره منو نداری؟ چند بار پیام دادم جواب ندادی:(
مسافر اشک
سلام یاسمنم
خوشحالم وبلاگت مثل همیشه پر رونقه
وقت کنم میرم صفحات قبلی رو هم میخونم تا برسم به اونجایی که قبلا خوندم
درسته دیر به دیر میام ولی هر وقت بیام سعی میکنم همه رو بخونم
راستی به منم رمز میدی
رمز دو تا پست پنهان رو؟
Sara
واقعا؟ شماره ت عوض نشده؟ پیامک میفرستم برات
از اونجا که سامانه های بارشی اغلب از غرب کشور وارد میشن یه احساس تملک خاصی نسبتشون دارم:))
هیچی دیگه،فقط خواستم بگم اونا مال من بودن!!!😭😭😭