پنجشنبه, ۱ آبان ۱۳۹۳، ۰۲:۵۱ ب.ظ
روزهای بی قراری
خاطرت جمع!
هنوز هیچکس رفتنت را باور نکرده است.
اصلا نرفته ای که نباشی!
هستی ... همیشه ... کنار همه ی ما
فقط مشکل اینجاست که از خودت نشانی به جای نگذاشته ای.
مشکل اینجاست که این نامه ها مقصد مشخصی ندارند جز نام تو.
لطفی کن و این بار
خودت از پستچی ها
سراغ نامه هایت را بگیر ...
براده های یک ذهن:
داریوش شهید!
نامه هایت را به دست باد سپرده ام
سراغشان را بگیر اما جواب نامه ها باشد برای وقتی دیگر
دعا کن آماده شوم برای این دیدار،برای روز گرفتن جواب تمام نامه ها،تمام بی قراری ها ...
آن سوی روزنه:
کلیک کنید:[من دختر همان پدرم]
۹۳/۰۸/۰۱
من دخترشو دوست داشتم.یادمه که لباس پف پفی و موهای بلندی داشت:)