سه شنبه, ۳۱ ارديبهشت ۱۴۰۴، ۰۲:۲۹ ب.ظ
خودم کنار خودم
سهشنبه است. سهشنبه است و از صبح پای کارهای مقاله نشستهام. بعد با خودم فکر میکنم حالا چه کار کنم تا حالم خوب شود؟ چه کار کنم که سهشنبه خوشخوشانم شود. یک بلیت سینما میگیرم و میروم تا پسر دلفینی۲ را ببینم.
زودتر از همه وارد سالن میشوم. کمی بعد مادرها و فرزندانشان هم کمکم میرسند. یکنفر با روی گشاده میپرسد: خودت تنها آمدهای؟ میگویم: بله. میخندیم. دوباره برمیگردد و با اشاره به من به نفر کناریاش میگوید: خودش آمده!
مگو خود را کنار دیگران تنها نمیبینی
تو تنهایی! فقط تنهایی خود را نمیبینی
فاضل نظری
۰۴/۰۲/۳۱
تنهایی بیت الغزل انسانیت