دوشنبه, ۲۷ فروردين ۱۳۹۷، ۰۷:۲۸ ب.ظ
چوب خط
هر یک روز را که پشت سر می گذارم،با انگشت های دست،تعداد روزهای باقی را می شمارم تا آن روز.
هر روز نزدیک تر می شوم و در عین حال نمی دانم که دقیقا چقدر نزدیک!
این روزها روزهای بیم و امید است برای من.روزهایی که گاه سرشار می شوم از اطمینان و رسیدن.گاه دلم خالی می شود از تصور نرسیدن...
۹۷/۰۱/۲۷