مسافر پیاده

برگ برگ وجودش از ثبت خاطرات 365 روزه ای پر است که نه آنچنان شیرین که می بایست میباشد و نه آنقدر تلخ که مُهر "بداقبال" نثار پیشانی اش گردد!

تقویم جیبی سال 1393 میان طبقه سوم کتابخانه شادمانی میگیرد.

و برگ برگ وجودش در انتظار ثبت خاطرات 365 روزه ای که آن چنان شیرین که می باید خواهد شد...

سخن مسافر:دلم برای تقویم ها میسوزد.بری تقویم های تکراری که هر 1/1 میلادشان و هر 29/12-لغایت 30/12- وفاتشان...

من اما

      برای تو

              همان تقویم بی تکرار خواهم شد...

پیشنهاد مسافر:لطفا دورتون رو کمی...خلوت تر،یاد شهدا رو کمی...پر رنگ تر،رازتون رو کمی...سر به مهر تر،و قلبتون رو کمی...عاشق تر کنید.

پیشنهاد آهنگ ندارم...خلاصه کلام اینکه "نوروز مبارک"...یا مهدی (عج)