همه درست می گویند
گفت:حرف هایی که تو گفتی خیلی خوب بود.واقعا حس کردم مشغول شنیدن یک پادکستم.ولی من صحبت های خیلی از سخنران های مثبت اندیشی و انگیزشی را دوست ندارم،همین هایی که مدام از تکان دادن دنیا حرف می زنند و از قانون جذب.در عوض حرف های مجتبی شکوری که پیرامون پذیرش درد و رنج و یافتن معنا در زندگی است بیشتر قبول دارم.
گفتم:قبول دارم که بعضی سخنرانی ها در مورد قانون جذب و مثبت اندیشی وارد جریان های انحرافی شد و مسئله جور دیگری جا افتاد.اما می دانی؟من فکر می کنم ما به شنیدن حرف های هر دو گروه نیازمندیم.فقط بستگی دارد به اینکه در آن لحظه ی بخصوص در چه موقعیتی از زندگی هستیم و کجا ایستاده ایم.جایی هستیم که پذیرش دردهایمان راهگشای مشکلاتمان است یا جایی که به یک موتور محرک احتیاج داریم،به شنیدن حرف های امیدبخش.
من پای حرف های مومنانه ی خیلی ها می نشینم،از حجت الاسلام گرفته تا کشیش و یوگی.
و این روزها فکر می کنم همه درست می گویند.این منم که باید انتخاب کنم در چه زمانی چشم و گوشم رو به سمت چه کسی باشد.
آخ گفتی مجتبی شکوری داغ دلم تازه شد. از اینکه بهش میگن کارشناس بدم می‌آد. خب مهندسی خوندی یا بمون تو همون حوزه یا اقلا نزار بهت بگن کارشناس یا اگه علاقه داری برو روانشناسی بخون بعد درباره‌ی روان آدم ها حرف بزن. هرچند حرفاشو دوست دارم اما واقعا غیر اخلاقیه که تو رشته ای که تحصیل نکرده بهش بگن کارشناس.
البته که ایشون باز خیلییی مطالعه دارن اما گاهی فک می‌کنم چی میشد میتونستم این تریبونو از آدمایی که بی خودی خودشونو کارشناس میدونن بگیرم و بدم دست کسی که اهلشه.