ادبیات پایداری
باید خداحافظی میکرد.وقت زیادی نداشت،اما ساکت بود.
هرچه میگفت باز احساسش را نگفته بود.فقط نمیخواست این لحظه تمام شود،نمیخواست برود.
توی چشم های منوچهر خیره شد.هر وقت میخواست کاری کند که منوچهر زیاد راغب نبود،این کار را میکرد و رضایتش را می گرفت.اما حالا نمیتوانست و نمیخواست او را از رفتن منصرف کند.
گفت:«برای خودت نقشه شهادت نکشی ها!من اصلا آمادگیش را ندارم.مطمئن باش تا من نخواهم تو شهید نمیشوی.»
منوچهر گفت:«مطمئنم.وقتی خمپاره میخورد بالای سرم و عمل نمیکند،موهایم را با قیچی میچینند و سالم می مانم،معلوم است که باز هم تو دخالت کرده ای.نمیگذاری بروم فرشته!نمیگذاری...»
فرشته نفس راحتی کشید.با شیطنت خندید و انگشتش را بالا آورد جلوی صورتش و گفت:«پس حواست را جمع کن منوچهرخان!من آنقدر دوستت دارم که نمیتوانم با خدا از این معامله ها بکنم...»
(اینک شوکران1- منوچهر مدق به روایت همسر شهید)
براده های یک ذهن:
منوچهر مدق
تولد:31/خرداد/1335
ازدواج با فرشته ملکی:4/تیر/1359
شهادت:2/آذر/1379
الف - اینک شوکران 1،هدیه ای بود از طرف زینب عزیزم که با زیرکی تمام این کتاب رو برای من انتخاب کرد چرا که میان خصوصیات اخلاقی من و فرشته ملکی نقاط اشتراک بسیاری رو میشد پیدا کرد...نقاط اشتراک بسیاری...
ب - گنجینه آثار شهدای امامزاده علی اکبر(ع) همیشه برام تازگی داشته و داره.بالاخره فرصتی پیش اومد تا هم صحبت بشیم با برادر شهید جوزی و زنده کنن برامون روایت ایثار رو.زیباترین جمله ای که میتونستم تو این ایام بشنوم جمله ای بود که برادر شهید،امروز،بعد از بازگو کردن خاطرات جنگ،در گنجینه آثار شهدا بهم گفتن:شهدا امروز شما رو دعوت کردن.ما اینطور فکر میکنیم...........
پ - عکس بالا از چفیه گرافیک