مسافر پیاده

دیشب حوالی ساعت 10ونیم یک لحظه رفتم پشت پنجره.

چشمم به آسمانی افتاد که به خاطر وزش مکرر باد از صبح،صافِ صاف بود.فقط از همان پشت پنجره می شد چندین ستاره را در آسمان دید،چیزی که برای ما اینجا کمتر اتفاق می افتد.

پس روی زمین نشستم و سرم را بالا گرفتم و به ستاره ها نگاه کردم.احساس کردم این گروه از ستارگان که می بینم احتمالا متعلق به یک صورت فلکی اند اما نمی شناختمش.

پس طرحی از چینش ستاره ها روی کاغذ کشیدم تا صبح در اینترنت جستجویش کنم و ببینم شبیه کدام صورت فلکی ست.

صبح شد.در اینترنت تصویر صورت های فلکی را دیدم.گشتم و گشتم و بالاخره پیدایش کردم.

خدای من!چیزی که دیشب دیدم یکی از زیباترین پیکره های آسمانی با دو ستاره ی درخشان رجل الجوزا و ابط الجوزا بود:

صورت فلکی جبار یا شکارچی