مسافر پیاده

دیشب فکرم پر از یاد تو بود و یادم از فکر تو بارور.

دیشب مرکب خیال تو،مرا تا دوردست آرزو برده بود.

ناگهان ابرها به هم پیچیدند و آسمان از برخورد یکریز آنان،منور شد.

باران بارید.سیل بارید و من در سیل فرو رفتم و غرق شدم و تمام اندیشه‌هایم درباره تو روی سطح آب آمد و شناور شد...

صبح که شد،دنیا همان دنیا بود.

و من هم دلم خواست همانی باشم که پیش از این بودم.