يكشنبه, ۲۳ مرداد ۱۴۰۱، ۰۹:۵۳ ق.ظ
به دانا-۲
دانا!
تو ساکن ابرهایی.
تو در کوه‌ها اقامت داری.
با خورشید هم‌نشینی و با ستارگان آمد و شد داری.
بلندبالایی.
من چهارپایه‌ی کودکی هایم را هم که زیر پا بگذارم باز هم نوک انگشتانم به لمس گوشه‌ای از شکوهت نمی رسد.
برای همین است که گریه‌گریه می بارم.
۰۱/۰۵/۲۳