دانشگاه داروی مسَکّن من است.
می‌توانم صبح با بغض از خواب بیدار شده باشم اما هنگام برگشتن از آن‌جا، به نسخه‌ی دیگری از خودم تبدیل شده باشم.
نشستن سر کلاس‌ها، دیدن بچه‌ها، قدم زدن در محوطه، تماشای آسمانی که از قضا پاک است و تمیز، صدای باد و خش‌خش برگ‌هایی که کم‌کم دارند زیر چرخ ماشین‌ها و کفش آدم‌ها پودر می‌شوند و با هر وزش باد در هوا پخش می‌شوند، تجربه‌ی همه این‌ها حالم را رو به راه می‌کند و می‌بینم دوباره به تسکین رسیده‌ام، به آرامش.
مهر بانو
واقعا. عالیه. دلم تنگ شده واسه اون روزا. کاش باز هم بشه فرصت دیگری بیاد چون الان قدرشو بیشتر میدونم.
چوی زینب دمدمی
مدرسه ی ما هم دقیقا همینطوره:))
خوشحالم که هستن.❤
مهر بانو
کلاسای بیرون بستگی داره بنظرم من هیچی دانشگاه نمیشه. بعدشم اگر رفتیم تدریس محیط مدرسه کمی تا قسمتی شبیهش هست همون انرژی ها رو میبینی بلکه بیشتر.
کلا کلاسای صبح تا ظهر هر جای کره زمین باشن انرژی بخش هستن.😍
Boshra _p
دلم برای دانشگاه تنگ شده همیت روزها باید بیام سر بزنم به مدیران و استادان.
اما مدرسه‌ای که هستم هم امروز خیلیییی قشنگ شده بود. پاییزی و طلایی
این منم تو مدرسه :)