هنوز هم وقتی هوای تهران آلوده می‌شود دلم می‌خواهد یک بادبانو باشم؛ملکه‌ی بادها.
بعد با هوهوخان؛باد مهربان در آسمان می‌وزیم، ترانه‌ی 《 شادم و هوهو می‌کنم 》 می‌خوانیم و تهران را دوباره آبی و کارت پستالی می‌کنیم.
توکــا (:
هوهوخان...😁
حاج‌خانوم ⠀
سلام
عنوان پستت رو که دیدم، جا خوردم اول، بعد یه لبخند زدم. اینو گفتی یاد قصه‌های بادشمال افتادم. یکی از داستان‌های دنباله‌دار سال‌های دور سروش کودکان.
یادش بخیر
حاج‌خانوم ⠀
هی گفتم اشتباه کردما...
باد مشرق بود، نه شمال
درباره ایران‌شناسی بود. ملکه صبا (همون بادصبای معروف) می‌خواد جانشین انتخاب کنه، ۴ تا پسرش رو می‌فرسته به ۴ گوشه عالم.
یکی میاد سمت شرق و ایران، میشه باد مشرق! کمک هم می‌کرد.
زینب
هوهوخان، باد مهربان، از اینجا نرو، پیشمان بمان!
یادش بخیر^_^
یه پست تو اینستا بود میگفت کیا وقتی بچه بودن فکر میکردن خدا شبیه هوهو خان عه ؟
و یه کپه لایک و کامنت گرفته بود
خودم شخصا همین تصور و داشتم :دی