مسافر پیاده

من در به جای آوردن مناسک تجسم خلاق استادم،یک حرفه ای به تمام معنام.من در عالم رویا به بسیاری از آرزوهایم رسیده ام.

اما می دانید؟تجسم خلاق به تنهایی کافی نیست.به قول شاعر:سرشارم از خیال ولی این کفاف نیست.

فکر می کنم هرچه بیشتر در دورِ نوشتن از رویاها بیافتم،بیشتر از آن دور می شوم.حتی روانشناسان انگیزشی هم توصیه می کنند تجسم خلاق را زیادی کش ندهید.

بنابراین در برابر خودم می ایستم و می روم از پی تلاشِ بیشتر.

زین پس اگر توانستم،کمتر به وبلاگ سر می زنم و اگر هم که نه لااقل دیگر از رویاهای خالی خالی چیزی نخواهم نوشت.